Nieuws 2009

Winter 2009

De laatste wedstrijden van het seizoen liepen niet echt volgens onze wensen. De banen waren goed en ook de omstandigheden waren meestal wel in orde. Toch kregen we steeds meer mankementjes aan onze trekker zodat we elke keer toch naast het podium bleven eindigen.

Kijk maar eens wat er in Oudenhoorn weer gebeurde:

Ondanks de verbeteringen aan de blower aandrijving, raakte bij bijna elke run de blowerbelt toch beschadigd. Door de vreemde bokkesprongen hier en daar bleef ook het frame niet gespaard. De afgelopen jaren heeft hij goed werk gedaan, maar nu begon toch de metaalmoeheid toe te slaan. Vooral tussen de motor en de kooi, waar hij het meest te verduren heeft, ging het mis. Er werden nieuwe stukken tussen gelast, maar toch werkte hij niet meer zoals vanouds.

Ook de achteras blijft een zorgenkindje en de beschadigingen van Putten waren ook de spatborden niet meer als nieuw. En dan nog maar te zwijgen over de blowers. Het wordt steeds lastiger om een reserve blower te vinden en iets groters wordt er niet gemaakt van magnesium. Alles wordt tegenwoordig billet aluminium. Beresterk, maar ook loodzwaar. Een nieuwe blower voor ons zou bijna het dubbele wegen!

Al met al dus tijd om een aantal radicale beslissingen te nemen en een nieuwe trekker te bouwen. Nee... nog geen 2.5 tonner. Dat laat nog even op zich wachten, maar wel...

Een nieuwe Gompie!

Bijna niets blijft er over van de oude. Even een opsomming van de verbeteringen.

• De blower gaat er af!
  Hij wordt vervangen door een zogeheten `Pro-charger´. Dit is een turbo die wordt aangedreven door de krukas. Vergelijk het maar met de supercharger van een Allison of Griffon. Deze is echter een stuk lichter en heeft ook geen aandrijvingen voor de nokkenassen of brandstof- en oliepomp.
  Kijk... het kost een lieve duit zo´n windmolentje, maar het weegt wel de helft van een blower. En geld = gewicht in tractorpulling land. Na een hoop mailen en bellen met Amerika wisten we welke het moest worden en via Egbert Dros (inmiddels dealer geworden) zijn er 2 chargers naar Maasland gekomen.
• Afscheid van de Iveco achteras.
  Na vele jaren trouwe dienst nemen we afscheid van de op Iveco gebaseerde achteras. Destijds door Bennie Vreemann ontwikkeld en dat was destijds een goeie oplossing. Toch gaan we op de nieuwe trekker iets anders proberen. We zijn tenslotte het Gompie team... Er komt een Ford 9 inch as in met planetairen. Het pionwiel van deze as staat uit het midden. Daardoor komt er een betere krachtverdeling op de tanden. Om deze kleinere achteras niet te veel te belasten qua koppel gaan we hem versnellen. In plaats van de huidige reverser komt er een planetair versnelling met schakelmogelijkheden. Dan gaat het naar de achteras en in de wielnaven komt aan iedere kant een planetair vertraging. Omdat we het meteen goed willen aanpakken, worden alle planetairen voorzien van 5 satelietwielen. Bennie Vreemann gaat ook dit voor ons ontwikkelen. De Iveco is in goede staat en staat te koop. Na wat zoeken en rondbellen voor onderdelen, bleken we uiteindelijk het binnenwerk van onze eigen oude achteras te hebben teruggekocht.
• Met de Cepeks zijn we eigenlijk nog steeds tevreden. Ook andere teams gaan dit jaar de overstap maken en dus is er een hele stapel banden onderweg naar Nederland. Wel gaan we nog wat experimenteren met de bandenspanning, omdat dat nog steeds een hele andere wereld is vergeleken met de Firestones.
• Er wordt een nieuw chassis gebouwd. De oude was echt op. De nieuwe wordt iets anders maar in hoofdlijnen hetzelfde. Door de andere achteras kan de motor aan de achterkant lager in het frame komen te hangen. Dit moet de torsie en het zwaartepunt ten goede verbeteren.
• De datalogger wordt ook vernieuwd. Er worden 4 keer zoveel metingen gedaan met 4 keer zoveel detail. Ook het aantal kanalen wordt uitgebreid, zodat we het effect van de Pro-charger straks ook in de gaten kunnen houden.
• Hoewel de motor nog goed was, wordt er toch een nieuwe motor opgebouwd. Er komen kleine verbeteringen en aanpassingen vanwege de verplaatsing.

Hier volgen wat foto´s van de werkzaamheden.

Bijna helemaal gestript	De oude achteras	Kroon en pion van de nieuwe achteras en de probeersets voor de planetairen
Andere karterpan voor de nieuwe motor	Kleppen er in en kleppen er uit.	Nieuwe kikkers waarmee de cilinderbussen in de kop vastgezet worden
Proefopstelling van de procharger	1 cilinderbank er op.	Begint al weer ergens op te lijken!

Putten Beach Pull

Rustigjes aan werd er in de loop van de ochtend weer vertrokken vanuit Maasland naar een van de grotere evenementen in Putten. De Beach Pull. Het terrein was weer netjes in orde gemaakt en het was al gezellig druk in het rennerskwartier toen we aankwamen.

Het was wel weer even relaxed dat we niet als tweede klasse aan de bak moesten. Dus hebben we lekker in het zonnetje van de andere klassen kunnen genieten. Na de 8.5 ton trucks werd de baan nog even lichtjes opengetrokken en weer aangereden. Wij konden daarna aan de bak. Tot ieders verbazing bleek de baan keihard te zijn. Als eerste ging de lokale held The Riddle van start en die kon maar amper grip krijgen. Hoge toeren en een matige afstand. Nu is het moeilijk om daar wat zinnigs over te zeggen, dus werd er nog een proeftrek gedaan en gelukkig mocht die van ons even later ook over. Wij gingen dus met een hoog toerental ook niet echt ver. Blijkbaar hadden de zware trucks en de poging tot baanreparatie toch hun sporen nagelaten. Of was het die grote Fendt-in-3-voud? Wel leuk om te zien trouwens. 1 trekker aan de gang met 2 kleinere als gewichten.

En dan is er maar 1 remedie: bandjes leeg laten lopen. Nu waren ze eerst wel aan de harde kant, maar eerder op de dag leek de baan toch eerder te veel dan te weinig grip te geven. Anyway... een flink stukkie terug en opnieuw proberen maar.

Je zag ook al meteen andere deelnemers beter en beter presteren en gelukkig gingen wij ook eenvoudig naar de 100 meter. En dat was wel effe reden voor een bescheiden feestje. Na al die pech van dit jaar en het frame wat toch weer opgelapt is. Motortje was nog oké en de rest ook. Bijna dan, want de slang van de carterontluchting was losgekomen. Een beetje veel olie lekkage was het gevolg. Effe snel het zijbord er af en poetsen maar.

We waren met z'n 8-en in de finale om daar uit te vechten wie de beste was. We dachten toch goede kansen te hebben, gezien de full pull die we hadden. Deze keer misschien eens een podiumplaats? Nee hoor!! Het was een spannende strijd en regelmatig werd de leidersvlag verzet. Opnieuw kwamen wij echter het pechduiveltje weer tegen. Of het nou die eerste vreselijke run was of gewoon net effe te veel voor de banden... in ieder geval vlogen er op een gegeven moment een heleboel stukjes kevlar in de rondte. Van de linker band was een flinke flap rubber losgekomen en die heeft van binnen uit de spatborden gesloopt. En dan ben je weer zevende... met schade. Spatbordje is natuurlijk erg jammer, maar alweer een band aan vellen zet je aan het denken.

En dat wordt er natuurlijk altijd gedaan op en na de wedstrijd. Op één of andere manier wil die trekker ook gewoon niet normaal doen. En wat is er dan veranderd? Nou, bijvoorbeeld de wielsnelheid. Ondanks dat we deze hebben verhoogd (er was eigenlijk op dat moment geen andere verhouding verkrijgbaar) is het toerental niet echt gaan zakken. Eerder dat het hoger is geworden. De stabiliteit is ook ver te zoeken en daarmee zou je kunnen denken dat het gewoon te hard gaat. Hij slaat er als het ware doorheen. En als er dan eenmaal voldoende tegendruk is van de sleepwagen, zie je op de datalogger dat het toerental zo maar 600 toeren zakt naar 3000. Op dat moment trekt hij het gewoon niet meer.

Met een ander setje tandwielen en banden en een opgelapt spatbord gaan we richting Cadzand. Het is meer voor het plezier en de eer van de dag dan voor de competitie. Daar valt niet zo veel eer meer te behalen. Ook het EK wordt een vakantie uitje, want meedoen zit er niet meer in helaas.

Nog wel even leuk om te vermelden was dat Almer even terug in de tijd ging in Putten. John de Graaf moest weg voor zijn werk en had hem gevraagd om te rijden op de Backdraft. Een mooi machientje met nog een ongeblazen Rover. Afgezien van de hitte uit de uitlaten bij stationair was het toch een leuk ritje!!

Ander leuk nieuws is dat een al bekend bedrijf uit de omgeving Putten nu ook ons gaat sponsoren. Het bedrijf Ultra Lite siert nu ook op onze trailer. Het is altijd goed om te zien dat er al bijna geen plek meer is achterop!

Vlinke Fendt voor de Keep Moving	Lekker zonnetje!	Klaar voor de strijd
Almer op de Backdraft	Lekker warm stoken	Gas geven!
Vroegtijdige stop	Flink poetsen	En nu naar de ful pull
Voor Nu voor de winst?	ai.. flappie losgekomen	Da's een flink gat hè Lex!

Eext

Het kapotte voorwieltje weer gemaakt en alweer is de aandrijving van de blower aangepast.
Een extra roller om de steun van de spanrol gemaakt.
Mogelijk liep daar de rand van de blowerbelt op stuk.
Ook is er aan de voorkant van de bovenste poelie een flens gemaakt, zodat hij niet naar voren kan lopen.
De blower was aan de achterkant al 3 mm gezakt, omdat de nieuwe motor blijkbaar niet 100% vlak is aan de bovenkant.
Of de onderkant van de Mooneyham blower is niet vlak… U zegt het maar.

Het goede nieuws van vandaag is in ieder geval dat de motor als vergif loopt en de blowerbelt er nog netjes op zit.
Helaas is er dan ook weer slecht nieuws te melden: Het frame is total-loss, gewokkelt, naar de kl#$%, einde oefening.
Almer zat op de bok en wilde bij de start kijken of hij vlot weg kon. Nou… dat ging niet, hij nam gas terug en pakte het voorzichtig aan. So far so good, maar na een meter of 20-30 wilde hij toch wel doordrukken. En dat ging dus niet. Normaal gesproken gaat de Gomp dan lekker snelheid maken en loopt het toerental rustig op. Deze keer gingen alle stoppen door en begon hij meteen gek te doen. Groeiende band en meer van die gekke dingen. Almer van het gas af, effe wachten en weer vol d’r op. Een paar meter lang ging dat best, maar erg ver kom je dan niet meer.
Resultaat : weer 2 punten.

Terug in de pits; kijken, denken, schelden, datalogger uitlezen, het nieuws doorgeven aan de thuisblijvers…
En dan.. .zie je dat je frame kapot is. Op de foto’s kan je zien dat het frame veel meer tordeert dan normaal en dat blijkt ook uit de schade. In het stuk tussen de motor en de rolkooi is links een buis gebogen (duwkracht) en rechts een buis gebroken (trekkracht).
De motor hangt een raar in zijn steunen, dus dat frame is echt krom.
Een blik onder het frame van achter naar voor zegt ook al zat… het lijkt wel een achtbaan.

Na 5 jaar is blijkbaar het frame moe en verliest één van zijn belangrijkste eigenschappen: balans!
Effe een nieuwe bouwen zit er niet in, dus wat kapot is word weer gefixt en zo moeten we het seizoen uitzingen.
Plannen voor de winter zijn er genoeg te bedenken… we zullen zien wat het wordt.
 

Zou die 't nou blijven doen Joop?	Effe trug douwe...	en GAAN
Zoveel torsie is echt niet normaal	Groeiend band en stoppen maar
Krom...	... en kapot getrokken	Het frame heeft zijn best tijd gehad

Oudenhoorn

Na succes in made… toch te vroeg gejuigd. Op onze bijna-thuis-wedstrijd in Oudenhoorn was de Gomp niet te hanteren.
Hij was wild en begon al vanaf de start gek te doen. Groeiende band en dat soort ongein.
Is die motor dan zo sterk geworden? Achteras probleem?
In ieder geval stond René bij 73 meter stil.
Gelukkig nog binnen de lijn, maar die 2 punten die je daar voor krijgt is ook de moeite niet.
Al snel was duidelijk dat het een gekke run ging worden.
Na de groeiende band (en dus verliezen van grip op de baan) dook de neus naar beneden.
Hij hing best hoog, dus door de klap brak een voorwiel.
Er zat wel behoorlijk gang in, dus kreeg ie nog een zetje van de sleepwagen.
Nou en dan kan je wel raden wat er gebeurd… Op zijn kant!!

Gelukkig niemand gewond en niet al te veel schade, maar toch. Het zit ons alweer effe niet mee!

Made

Deze keer niet een ritje langs Utrecht en Amersfoort richting noordoost Nederland, maar naar het zuiden naar het Brabantse Made.
De accommodatie was weer lekker ruim opgezet en het was een gigantische drukte met de 3 banen.
Over het weer niets te klagen en de banen waren ook in orde.
En zelfs voor ons ging het goed!!
Ja ja… er werd een prima run gemaakt en we raakten zelfs op het podium met een derde plek.

Na 5 wedstrijden waar kleine problemen grote gevolgen hadden, ging het nu goed.

Nou ja.. .bijna goed, want de blowerbelt zag er weer niet lekker uit.

Voorjaar 2008. Pech bij de eerste meters.

We hebben de eerste 3 wedstrijden van het buitenseizoen weer achter de rug.
Gelukkig gingen ze dit jaar allemaal door, want de afgelopen jaren viel er wel eens een druppeltje te veel in Stroe en Emmeloord.
Voor ons was het een nieuw begin met een nieuwe motor. Alles is weer net een beetje anders en het is altijd weer afwachten of het allemaal werkt.
We kunnen blij zijn dat de motor nog heel is, dat is bij collega's wel eens anders.
Toch hebben we niet veel puntjes kunnen verzamelen, want het motortje had nog wel zijn mankementjes.

Emmeloord

En dus kon de freesbank weer aangezet worden om een degelijk steuntje te maken. Meteen werd van de gelegendheid gebruik gemaakt om de 2 opnemers ( 1 voor de inlaat en 1 voor de uitlaat)
wat dichter bij elkaar te zetten. Zo kan het verschil tussen de 2 beter bij het orgineel komen. Nu stonden ze eigenlijk te ver uit elkaar, omdat de moeren te dik waren.
Er is nu een stukje massief aluminium gemaakt waar de opnemer bijna helemaal in verdwijnt en dus goed vast zit.

Alweer goed weer! En dat is voor Emmeloord toch weer mooi meegenomen. Waar deze wedstrijd normaal gesproken een van de eenvoudige A-divisie wedstrijden is, heeft men
dit jaar behoorlijk uitgepakt.
We werden verrast door een tweede baan en zelfs een derde voor de Micropullers.
De A-divisie reed op de bestaande baan en een aardig aantal standaardtractoren bevolkte de tweede. Een aantal compact-diesel machines was ook van de partij en zo is Emmeloord aardig ge-upgrade.

De baan leek behoorlijk vettig en veel grip te hebben bij de prostocks en dus kozen we voor relatief harde banden.
Al was het maar om geen gekke capriolen op de baan te krijgen, want we wilden deze keer in ieder geval meters gaan maken.
En dat lukte... bijna een baanlengte lang.
De full pull leek binnen, maar we kwamen net effe wat te kort.
Best of the rest zeggen ze dan.
Ondanks de vijfde plek waren we toch wel blij met het resultaat. Het motortje werkt en we hadden eindelijk informatie over de motor.
De temperaturen in orde, drukken oke en het toerental hoog genoeg.
Helaas was er ook wel weer wat mis gegaan. Nog maar de helft van de blowerbelt zat er op, want de andere helft zat om de steun van de spanrol gewikkeld.
Blijkbaar was de belt over het randje van de spanrol gelopen en daarna tegen de voorkant van de blower afscherming gelopen.
Die had de belt netjes afgepeld...
Da's dus weer een mooi klusje voor Dré d'n draaier. Dat komt goed.
Het olieverbruik was weer als vanouds en de opnemers zaten nog op hun plek. Die problemen zijn dus ook achter de rug.

Achteraf gezien bleek de baan niet echt veel grip te hebben en had de motor al in snel in de toerenbegrenzer gezeten.
We hadden we de bandenspanning best 1 of misschien wel 2 tienden kunnen laten zakken, maar zo is het spelletje nou eenmaal.

De volgende wedstrijd is over 2 weken in Made. 'S kijken of we daar een podiumplaatsje kunnen meepakken.

Wierden

Thuis gekomen werd de boel netjes schoongemaakt en besloten we een extra overdrukventiel in de leiding te plaatsen.
Ook werd de datalogger nog eens nagekeken omdat er toch wel vreemde olie- en vuldruk waarden gemeten werden.
NA een tijdje puzzelen bleken de stekers gewoon verwisseld te zijn.
De blower aandrijving werd ook nog wat aangepast, omdat de nieuwe grof vertande blowerbelt was beschadigd.
Zo konden we op tijd naar Wierden vertrekken om weer eens een poging te wagen.
Het weer was op die vaste Hemelvaartsdag opnieuw dik in orde.
De baan was van dezelfde kwaliteit, hoewel er toch we wat deelnemers last hadden van dat vreemde plekje halverwege de baan.
Bij The Riddle was het zelfs zo erg dat een run die goed begon, eindigde in een flinke duikeling. De Hemi machine ging hard op zijn kant en
het frame van het Puttense pullertje raakte daarbij beschadigd.
Dat onze machine ook nog wel eens op zijn kant wil gaan, maakte het toch wel wat onzeker.
Almer ligt daar meestal niet zo wakker van en gaf even later de Gomp flink de sporen.
Toch kon hij zijn ritje niet afmaken. Alweer kreeg de motor te maken met een mankementje.
Deze keer stopte hij vanzelf, alsof iemand de noodstop er uit trok.
Even werd er gezocht maar al snel was duidelijk dat de opnemers van de onsteking niet meer in de oorspronkelijke staat waren.
Het kan zijn dat er een moertje is losgekomen of dat het fragiele boutje waar de opnemer in zit gebroken was, maar ze waren in ieder geval van hun plaats
gekomen en daarna aan gruzelementen geslagen door de voorbijvliegende poelie.

Tja... daar sta je dan... weer maar 2 punten verzameld.

En onze kleine weegt... weer precies genoeg	Een goeie start!	Nog in volle vaart
Maar dan is het weer snel over	Niet helemaal origineel meer

Stroe

Er werd traditiegetrouw weer tot diep in de nachten gesleuteld voordat de dikke V12 weer van zich liet horen.
Maar hij was op tijd klaar om de strijd aan te gaan in het Gelderse Stroe.
Het weer was perfect en ook over de accomodatie en de baan was niets te klagen.
Dit jaar moeten we al vroeg aan de slag, want de 950kg klasse staat voortaan gepland na de pro-stocks die de wedstrijd openen.
Dus meteen de boel uitladen en klaarzetten. Het voordeel is wel weer dat we de rest van de dag kunnen relaxen met een potje bier er bij.
We kozen een voorzichtige afstelling met een voldoende rijk mengsel.
Eenmaal aan de beurt werd de motor gestart en reed René naar de baan.
De gebroeders Van der Marel duwden het spul achteruit en even later ging het gas voorzichtig open.
Toen René kon doordrukken, maar kort daarna moest het gas weer snel dicht.
Dat was niet alleen omdat René niet veel meer zag, maar meer vanwege de oorzaak van die warme douche.
De olieslang die de bovenkant van de krukas van olie voorzien was er af gesprongen.
Behalve dat de olie snel op raakt op deze manier, leeg het René beter voor de motor om maar te stoppen.

Al toen de motor thuis voor het eerst liep was de oliedruk vrij hoog.
De nieuwe lagers en drijfstangen passen een stuk beter dan bij de oude motor,
dus blijkbaar kon hij de grote hoeveelheid olie die vroeger werd aangeboden niet meer verwerken.

Interesse uit America en Goudswaard. Die bandjes? Zijn nu voor Let's Try	René na een warme oliedouche	Slangetje los dus.
Dat wordt weer poetsen, Henk!

Mei 2009: Hij loopt weer!

Zie de filmpjes op youtube.

tractorpuller gompie 1ste start

vlammen gompie

tractorpuller gompie koppelingtest

Mei 2009 vlak voor het seizoen start.

Hij is er weer bijna klaar voor. Maandagavond 11 mei heeft de nieuwe motor voor het eerste gelopen!! Het ziet er naar uit dat alles netjes klaar is voor het buitenseizoen van 2009. De motor is weer fris en voorzien van nieuwe - lichtere - zuigers. Niet alleen de aandrijving van de blower, maar ook de blower zelf is vervangen. Hij paste net niet op de oude bevestiging, dus dat was weer onvoorzien extra werk. Verder waren het weel heeeeel veel boutjes, moertjes, slangetjes en stukjes nieuw aluminium om er weer een complete motor van te maken.

Hier wat foto's van vorige week:

Wurm bezig met het aansluiten van de distributie op de krukas	En Almer druk met de injectie nozzles	De koppeling
De extra olievoorziening van de drukas en 12 van de 24 bougies, klaar om te worden aangesloten op de nieuwe kabels.	Een nieuwe bevestiging van het kleppendeksel en de stroomverdeler voor op de kop in de maak bij René.	Dreetje draait weer nieuwe spanrollen voor de nokkenas aandrijving
Alvast een deel van de olievoorziening	Het ouwe blokkie. Nog in prima staat.	Toch mooi smeedwerk van die Engelsen.
Deze heeft nog iets meer werk nodig en mist volgens mij een paar onderdelen	De nieuwe Mooneyham blower met de poelies en blower belt	Dit kontje moeten we effe proberen  heel te houden dit jaar. Plannen zat, maar tijd?
Aad de bandenspecialist maakt er weer een scherp kantje aan	Special delivery ! Je bent trekkergek, of je bent het niet...	60 meter kabel wacht om in stukjes geknipt te worden en straks 12 cilinders van vuurwerk te voorzien.

April 2009

Hier een aantal foto's van de bouw van de nieuwe motor.

Nieuwe kop wordt in elkaar gezet	Werkoverleg	Best wel veel werk zo'n houder voor bierflesjes	De krukas met drijfstangen. Een mooi stukje smeedwerk dat ouder is dan de meesten van ons.
De nieuwe onderste poelie. Een mooi stukje werk van Van der Waal	Ziet er uit als nog een hoop werk	Onze Dree de boor- en draaibankmeester

Top Secret !! De motoropstelling voor het komende seizoen.

Zwolle 2009

Met een fris achterasje, waar stiekem toch weer wat meer werk in gestoken moest worden dan gedacht, ging het Gompie Team weer naar het noorden.
Koud was het er niet deze keer. En da’s wat anders dan in het zuiden.

Deze keer waren we goed op tijd, want vorig jaar om deze tijd waren we zo’n beetje nog aan het sleutelen.
Dus lekker rustig aan uitlaten en even genieten van dat mooie nieuwe zeil voor onder de trekker. De Gomp lijkt nu nog kleiner want het is een ontzettend groot zeil in de kleuren van Lely. Groot genoeg voor een … ?

Na een stukje van een mooie 2.5 ton klasse gezien te hebben werd de motor opgewarmd. Alles zag er goed uit en dus gingen we naar de baan.
Het leek even dat het niet zo’n beste baan was, maar dat bleek toch mee te vallen.
Hoewel… Toen René het gas open trok ging het hele spul plotseling rechtsaf!
Eerst stond er “gediskwalificeerd” op het scorebord, maar het voorwiel was nog niet over de streep gegaan. Hoe dan ook… geen winnende afstand. Even later bleek dat de sleepwagenmachinst wat aan voorzichtige kant te zijn, want hij had de noodstop getrokken. Niet zo heel gek, want die muur komt toch heel snel dichtbij.
Noodstop, dus mochten we 6 plaatsen later opnieuw proberen. Snel terug naar het parc ferme en opnieuw tanken. Als laatste mochten we opnieuw proberen. Nu ging hij iets rustiger weg en leek alles goed te gaan. Op weg naar één van de weinige full pulls van de dag?
 

Mooi zeiltje toch?

Ook een vorm van tractor pulling. Maar deze was niet de bedoeling

De Mareltjes brengen hem samen met de shovel weer terug.

Nee… helaas. Na een meter of 30 was het ineens over. René hoorde iets geks onder zijn stoel en het toerental vloog omhoog. Hij reageerde in nog geen seconde en deed het gas terug.
We werden met een shovel naar buiten gebracht, en dus hoefden we het publiek niet veel uit te leggen. De achteras was “aan bonken”.
Blijkbaar begint – net als bij de groten – ook in onze klasse het probleem van de achterassen steeds groter te worden. Kroon en pion blijven nu heel, maar nu gaat de rest er aan.

Een verzameling van stukjes tandwiel

En ook de houder van het pion wiel moest het ontgelden

Even later gingen we bij de 4.5 ton kijken. Hoewel er niet veel deelnemers waren, was het echt wel genieten. It Kypmantsje staat weer op nieuwe sloffen en brulde weer van jewelste. Helaas viel er 1 V12 uit in de finale run, maar dat werd goedgemaakt door een geweldige winnende run van een verbouwde Simply Irresistible.

Natuurlijk hebben we weer “gezellig” gegeten bij de Chinees. Met een paar inwoners van Putten erbij was het weer een onvergetelijke avond die ze daar nu lang zullen herinneren.
 

Hoe het ook zij... gegeten moet er worden.

Koud he?

Ondanks dat er veel teams hadden afgemeld vanwege het winterwerk was het ’s middags toch erg druk en de avondwedstrijd was compleet uitverkocht.
Warmer werd het er niet van… Kijk maar eens hoe koud onze Joop het had.
Tegen middernacht vertrok het hele spul weer richting Maasland. Allemaal benieuwd wat achter het dekseltje van de achteras gebeurd was.